سزارین خارج کردن جنین از طریق برش بر روی شکم و رحم، شایع ترین عمل جراحی در زنان می باشد. این روش جایگزین زایمان طبیعی برای نجات جان مادر و جنین در اوایل قرن نوزدهم مورد استفاده قرار گرفت و پیشرفت کرد تا جاییکه امروز در برخی کشورها امار سزارین شاید به ۸۰ درصد هم برسد.

سازمان بهداشت جهانی در تلاش هست که امار سزارین محدود به موارد ضروری باشد زیرا سزارین یک جراحی شکمی می باشد و عوارض مربوط به جراحی و عوارض مربوط به برش روی رحم در اینده باروری و سلامت مادران تاثیر گذار خواهد بود.

 از عوارض مربوط به سزارین برخی در کوتاه مدت و بعد از زایمان فعلی و برخی عوارض در بارداری های بعدی بروز خواهد کرد.

از عوارض کوتاه مدت احتمال آسیب به احشای شکمی مثل روده و مثانه، احتمال بیشتر خونریزی رحمی، عوارض مربوط به زخم مثل عفونت یا باز شدن زخم، عوارض مربوط به بیهوشی. احتمال بیشتر بستری نوزاد در بخش مراقبت ویژه و مشکلات تنفسی می باشد.

از عوارض مربوط به بارداری بعدی احتمال پاره شدن رحم، چسبندگی داخل شکم ، چسبندگی جفت به رحم، احتمال بیشتر دراوردن رحم و  احتمال نازایی و حاملگی خارج رحم بیشتر می باشد. خونریزی در زایمان به روش سزارین بیشتر از زایمان طبیعی است. عوارض بعد از زایمان سزارین بیشتر و طولانی‌تر از زایمان طبیعی است. در برخی موارد اگر مادری دچار بیماری هایی مانند فشار خون یا دیابت باشد. لازم است برای به دنیا آوردن کودک خود زایمان سزارین انجام دهد.

 بهتر است تلاش ها برای کاهش انجام سزارین در مادرانی که اولین بارداری خود را تجربه می کنند صورت گیرد. همچنین، در صورت امکان مادران برای زایمان طبیعی در بارداری بعدی تشویق شوند. یکی از راه های ترویج زایمان طبیعی و انجام کمتر سزارین، مراقبت مداوم خانم باردار و اموزش های لازم  می باشد

                        دکتر شقایق مرادی علمدارلو

    متخصص زنان و زایمان و عضو هبات علمی گروه زنان

              دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز